Jak zrealizować regenerację papryki szklarniowej po jesieni
1. Terminowe i odpowiednie przycinanie. Podczas podcinania wskazane jest odcinanie gałęzi i liści powyżej trzech gałęzi oraz słabych i chorych gałęzi i liści, ale uważaj, aby nie przesadzić, aby nie zmniejszyć tempa zawiązywania owoców. Czas przycinania należy wybrać między 8 a 9 rano w słoneczny dzień, aby rana mogła się zagoić w ciągu tego samego dnia i ograniczyć inwazję zarazków.
Po drugie, wzmocnij zarządzanie uprawami. W ciągu pół miesiąca po przycięciu jest to krytyczny okres dla wzrostu i rozwoju nowych gałęzi, nowych liści i pąków kwiatowych, a zarządzanie wodą i nawozami musi odbywać się w odpowiednim czasie. Zwykle stosuje się od 3000 do 4000 kg ludzkich odchodów i moczu na mu, od 25 do 30 kg nawozu makuchowego i od 12 do 13 kg nawozu wieloskładnikowego (lub 10 kg mocznika). W przypadku suszy po zastosowaniu należy ją na czas podlewać, a glebę uprawiać w celu ściółkowania korzeni. Spryskaj fitobiotyki raz w tygodniu po przycięciu, aby przyspieszyć wzrost nowych gałęzi. Po przycięciu, dzięki wystarczającej ilości nawozu, wiele nowych gałęzi odrośnie, więc przycinanie powinno odbywać się we właściwym czasie.
3. Terminowe pokrycie folii i zachowanie ciepła. Papryka regenerowana zaczyna owocować około połowy września, aw pełnię owocowania wchodzi w październiku. Po „zimnej rosie” temperatura stopniowo spada. Oprócz terminowego zbioru i wystawiania, plastikowe szopy należy przykryć na czas, aby zwiększyć temperaturę przed mrozem. Od pierwszych dziesięciu dni listopada w szklarni należy postawić małą szopę, aby zapobiec przechowywaniu zimna i ciepła. Jeśli czerwona papryka jest zbierana przed Świętem Wiosny, należy przykryć ją na noc od połowy listopada zasłonami z trawy, aby się ogrzały, a jeśli to możliwe, można spryskać liście środkiem przeciw zamarzaniu.
