Jak uzupełnić dwutlenek węgla w szklarni
Terminowe i odpowiednie uzupełnianie dwutlenku węgla jest szczególnie ważne dla wzrostu warzyw. Ale czasami spowoduje to brak dwutlenku węgla, a dwutlenek węgla musimy uzupełniać, więc jak uzupełnić dwutlenek węgla w szklarni? Krótkie wprowadzenie dla wszystkich.
1. Ustal odpowiednie stężenie suplementacji: od 750 do 850 mg na litr w przypadku pomidora, ogórka, cukinii i dyni oraz od 550 do 750 mg na litr w przypadku bakłażana, papryki i truskawki. Ogólnie rzecz biorąc, gdy światło jest silne, temperatura jest wysoka, a nawóz i woda są wystarczające, stężenie powinno być wyższe i wskazane jest przyjęcie górnej granicy odpowiedniego stężenia warzyw. W pochmurne dni lub gdy światło jest słabe, temperatura jest niska, a podaż nawozu i wody jest niewystarczająca, stężenie należy zmniejszyć, ale nie powinno być niższe niż dolna granica odpowiedniego stężenia warzyw.
2. Wybierz rozsądną metodę uzupełniającą: W przypadku gruntów chronionych o określonej skali należy zastosować generatory nawozów gazowych z dwutlenkiem węgla lub granulki nawozów gazowych z dwutlenkiem węgla, aby ułatwić łatwą i szybką obsługę oraz kontrolę dozowania. W przypadku obszarów chronionych o stosunkowo małej skali reakcje chemiczne można przeprowadzać z surowcami chemicznymi (takimi jak rozcieńczony przemysłowy kwas siarkowy i wodorowęglan amonu) w celu obniżenia kosztów produkcji.
3. Faza rozsady to najlepszy czas na suplementację dwutlenkiem węgla. W przypadku owoców i warzyw efekt ciągłej dodatkowej aplikacji dwutlenku węgla przez 20 do 30 dni od okresu kwitnienia do okresu ekspansji owoców ma istotny wpływ na poprawę wczesnego plonowania i komercyjności produktu. Dodatkowo czas suplementacji dwutlenkiem węgla należy przeprowadzić bezpośrednio po doświetleniu szklarni przez 0,5 do 1,5 godziny wczesnym rankiem (na określony czas wpływają rodzaj warzyw, okres wzrostu, temperatura w szklarni, światło intensywność i inne czynniki), tak aby obiekt mógł utrzymać wysoki poziom dwutlenku węgla. Przed i po południu temperatura w obiektach szklarniowych wzrasta, nasila się fotosynteza, a warzywa są podatne na „głód węglowy”, więc dwutlenek węgla musi być uzupełniany na czas.
4. Wzmocnienie gospodarki nawozami i wodą: Tylko przy założeniu, że nawóz i woda mogą w pełni zaspokoić potrzeby normalnego wzrostu warzyw, w połączeniu z zastosowaniem nawozów gazowych w postaci dwutlenku węgla, efekt zwiększenia produkcji warzyw może być bardziej znaczący.
