Naukowa metoda wentylacji powietrza w szklarni
Zarządzanie szklarniami ma pewne podstawy naukowe. Tylko działając we właściwy sposób można osiągnąć efekt produkcyjny. Duży nacisk kładzie się również na wiatroszczelność w szklarniach. Ogólna zasada jest taka, że szklarnie otwierają słomiane zasłony rano, ale nie przepuszczają wiatru w ciągu godziny po zaciągnięciu słomianych zasłon.
Więc dlaczego? Bo po zasłonięciu słomianej kurtyny na noc nie ma światła, a warzywa w szklarni przestają fotosyntezę, ale oddychanie trwa cały czas, wydzielając dużo dwutlenku węgla, a gleba zawiera dużo mikroorganizmów, rozkładają również materię organiczną i w ten sposób wytwarzany jest dwutlenek węgla. Po nocy w szklarni nagromadzi się dużo dwutlenku węgla, który jest znacznie wyższy niż stężenie dwutlenku węgla w atmosferze zewnętrznej. Kiedy następnego ranka otwiera się trawiasta kurtyna, zaczyna świecić światło słoneczne, a zielone rośliny, takie jak warzywa, zaczynają fotosyntetyzować, co wymaga dużej ilości dwutlenku węgla. Składniki odżywcze są przechowywane w warzywach.
Według badań naukowych większość produktów fotosyntezy roślin w szklarniach jest syntetyzowana w warunkach porannego światła. W okresie przed wypuszczeniem wiatru zapotrzebowanie na dwutlenek węgla jest duże, co ułatwia akumulację dużej ilości materii organicznej, dzięki czemu plon warzyw ulega znacznej poprawie.
